Vancouver, Whistler & Vancouver Island 2013

Verslag West Canada 2013

25 augustus 2013

Nadat we er voor gekozen hebben om in Ibis Schiphol te overnachten gaan we met de shuttle van Ibis naar de luchthaven. Het blijft een prima oplossing om de avond voor vertrek aan te komen en dan de volgende ochtend relaxt op deze wijze je reis te beginnen.

Aangekomen op de luchthaven komen we aan bij de check-in van Air Transat en zijn in eerste instantie wat verbaasd omdat er een behoorlijke rij staat en we daarin moeten aansluiten ondanks het feit dat we gekozen hebben voor een ” option plus” pakket wat onder andere inhoudt dat je een aparte incheck balie hebt. Uiteindelijk blijkt dat er ergens een misverstand is waardoor de rij voor ons alsnog een stuk korter wordt en we bij de Club class kunnen inchecken. Daarna gaan we richting douane en daar wacht ons iets nieuws, automatische scan van je paspoort zonder tussenkomst van de marechaussee. Wilma kan ook ineens doorlopen maar ik presteer het om schijnbaar toch weer iets verkeerd te doen bij het scannen. Maar nadat ik mijn paspoort uit het hoesje heb gehaald wordt mijn doorgang ook goedgekeurd.

Na een lekker ontbijt, op naar de gate, hier staat werkelijk een rij, niet te geloven. Maar ook hier blijkt dat door het tonen van de ” option plus” boarding pass we direct mogen doorlopen, het lijkt warempel de “fastpass” van Disney wel! Na de security mogen we boarden en daar staat ons een aangename verrassing te wachten, we krijgen een upgrade naar de Club Class. Mijn benen vinden dit wel heel prettig. De service aan boord is uiterst vriendelijk, de stoelen zijn ook prima en we kunnen heerlijk zitten. Lekker eten en een heerlijk wijntje erbij en een goede start van de reis is verzekerd.

Na aankomst op het vliegveld van Vancouver staat er een gigantische rij voor de douane, maar het gaat redelijk snel. Uiteindelijk kunnen we na een uur in de taxi stappen naar het hotel.

Na ons even opgefrist te hebben gaan we de stad in, het is heerlijk weer en al snel belanden we op een terras aan de waterfront en drink ik daar m’n eerste local biertje van de Stanley Park Brewery, een heerlijk witbiertje. Wilma gaat gelijk aan de rose van Vancouver Island ook deze valt goed in de smaak.

’s Avonds nog even gegeten en toen ging langzamerhand het lampje wel uit. Het was inmiddels 9 uur en dat is dan in Nederland al 6 uur. Nog even het verslag afmaken en om 10 uur toch maar lekker gaan slapen.

26 augustus 2013

Vanmorgen al weer vroeg wakker en lekker ontbijten in het hotel. Het is weer een echt Amerikaans-achtig ontbijt. Vet of zoet en voor de rest is er niet zo veel keus. Dus dan maar lekker vroeg op pad. We willen naar de Capilano Suspension Bridge.

We hebben een folder waar in staat dat er een free shuttle is vanaf Canada Place maar nadat we informeren in het hotel blijkt dat we veel dichter bij kunnen opstappen en we gaan op pad naar Library Place. Het is erg goed geregeld en we stappen op de bus naar Capilano Suspenion Bridge. Maar een paar stops en dan gaan we op weg. We gaan naar North Vancouver en na ongeveer een half uurtje zijn we er. Het is wel redelijk druk en de brug is echt leuk. Het is wel moeilijk om hier foto’s te maken want de brug slingert nogal heen en weer. Als er mensen op lopen slingert het behoorlijk. De brug hangt ongeveer 70 meter boven de rivier en het uitzicht is prachtig. Aan de overkant is er een tree top wandeling mogelijk maar ook kun je hier gewoon door de bossen wandelen. Dan maar weer terug over de brug naar de clif walk. Er hang een soort wandelpad aan de rotswanden waar je een geweldig uitzicht hebt over de suspension bridge en de omgeving. Na een geslaagde ochtend gaan we met de bus terug naar Canada Place. Hier kunnen we twee cruise schepen zien en daarnaast heb je dan ook nog de watervliegtuigen die hier af en aan vliegen. Leuk om te zien en je kunt hier heerlijk lunchen. Er is zelfs een nederlands pannenkoekenrestaurant maar daar hebben we hier geen zin in. Een heerlijke vissoep gegeten en vervolgens nog even de watervliegtuigen gefilmd.

Daarna wandelen via Gastown waar de steamclock bekijken. Echt grappig om te zien. Op zich lijkt het op een grote staande klok in de straat. Maar er komt stoom boven uit een paar stoompijpen en zo af en toe extra veel. Vanaf daar wandelen we terug naar het hotel om ons even wat op te frissen. Om half zes hebben we een afspraak met Timo en Sidney van Rent-a-Tent Canada. Zij laten ons enthousiast zien hoe zij de spullen afleveren bij hun klanten. Ze brengen de spullen naar het vliegveld of naar het hotel. We kunnen zien hoe de spullen er uit zien en horen hoe makkelijk het is om de tenten op te zetten.
Vervolgens gaan we met hun wat drinken op een van de gezellige terrassen in Yaletown waar we van hen nog veel informatie krijgen over campgrounds en plekken die we vooral moeten bezoeken. Nadat zij vertrekken om een een tent af te leveren gaan we vervolgens een restaurant opzoeken. Er is keus genoeg en we vinden al snel een terras dat er op is berekend om droog te kunnen zitten. Het heeft tussen zes en zeven wel even geregend maar nu is het droog en dat blijft gelukkig ook zo. Na het eten wandelen we weer terug naar ons hotel. Het is inmiddels half elf en we zijn toch wel moe maar verder geen last van de jetlag.

 

 

 

 

 

 

27 augustus

Vanmorgen moeten we eerst nog even een aantal dingen regelen voordat we op pad gaan. Ook eerst nog even naar huis “bellen” via Skype. Een goedkope oplossing als je WIFI hebt. En dan natuurlijk ook nog even een afspraak maken met Fraserway waar we morgen onze camper gaan halen. Wel een hele goede service want ze komen ons ophalen bij het hotel.

Als we alles hebben geregeld gaan we eerst een lekker kopje koffie drinken bij een van de vele cafe’s. We hebben tot nu toe Starbucks kunnen vermijden. Niet dat de koffie daar niet lekker is hoor maar er zijn hier zoveel verschillende dat we gewoon bij de eerste waar we langs komen gaan zitten. Vervolgens naar de hop-on, hop-of bus. We kiezen degene met de langste route. Toch een makkelijke manier om veel van Vancouver te zien.

Het voordeel van deze bussen is dat je overal waar je maar wilt kunt uitstappen en later weer verder kunt gaan. We rijden eerst door China Town en vervolgens Gastown. Hier waren we gisteren ook al bij de steamclock gaan kijken en die zien we nu ook weer. Via Canada Place gaan we richting Granville Island. We willen hier nog wel naar toe maar besluiten nog te blijven zitten tot in Stanley Park.

Het park is erg groot en delen lijken meer op bosgebied dan park. We stappen uit dichtbij het Aquarium maar gaan eerst lekker lunchen. Een geweldige plek met uitzicht op de prachtige bloemen. Na de lunch gaan we naar het Aquarium. Het is niet erg groot maar wel leuk. We zijn net op tijd voor de dolfijnenshow. Daarna gaan we weer terug naar binnen want er is op dit moment eenmalig extra aandacht voor kwallen. Dit is echt prachtig om te zien.

Vandaag is het dan zover, we gaan onze camper ophalen bij Fraserway. Ik ben echt heel benieuwd hoe het mij gaat bevallen, ik ben namelijk absoluut geen kampeerder maar Wilma is van het begin af aan enthousiast over het idee om met een camper te gaan rondtrekken. De shuttle van Fraserway staat keurig op tijd voor het hotel en in drie kwartier zijn we bij het verhuurstation waar we bij “onze” camper worden afgezet. Nadat we onze bagage in de camper gestald hebben volgt het papierwerk. Alle papieren liggen klaar in het Nederlands met daarbij een uitgebreid informatie pakket en wegenkaarten. Bij de camper wordt ook weer in het Nederlands uitleg gegeven over de werking van de diverse onderdelen.

Ik vind het ook erg leuk om kennis te maken met een aantal mensen waarmee ik in Nederland tot nu toe voornamelijk e-mail en soms telefonisch contact heb gehad. Het is ook leuk om te zien hoe hier naast de digitale opslag er hier ook nog wordt gewerkt met een bord waar in een oogopslag gezien kan worden waar er nog ruimte is in de voorraad.

Tja en dan moet het echte werk gaan beginnen, we zullen toch met deze “bak” van bijna 8 meter lengte moeten gaan rijden. Ik ga zelf als eerste beginnen en het rijden met deze camper valt me alleszins mee, na een half uur weet je niet beter meer. We hebben een TomTom meegekregen om het zoeken wat eenvoudiger te maken, maar ja Wilma en Berry zijn beide zo eigenwijs om te denken dat ze het ook zonder makkelijk kunnen. Je snapt het al, dit gaat dus direct verkeerd, tot twee keer over toe gaan we de verkeerde kant op (verzachtende omstandigheid, de weg is opgebroken en er is een wegomlegging). Dus toch onze vriend Tom er maar bijgehaald om uiteindelijk bij de ferryterminal in Tsawwassen te komen. Hier is het wel even schrikken van de prijs van de overtocht, maar liefst 119 Canadese dollar…… Ok, 80 daarvan is voor onze ” oversized vehicle”.

Aan boord van de anderhalf uur durende overtocht hoef je, je in ieder geval niet te vervelen er is van alles te doen en nog belangrijker, buiten is genoeg te zien. In dit geval is er een groep Orca’s gesignaleerd, helaas als wij gaan kijken kunnen we alleen in de verte nog een paar vinnen ontdekken.

We hebben onderweg een reservering gemaakt voor de campground waar we vanavond gaan overnachten, hier aangekomen komen we erachter dat de gemiddelde Canadees toch anders over minuten denkt dan wij. In de beschrijving van de campground staat ” only minutes away from Victoria” Daar aangekomen blijkt dit maar liefst drie kwartier te zijn, kortom andere plaats zoeken.

Het zoeken van een andere plaats blijkt even tegen te vallen als de volgende camping van onze keuze vol blijkt te zitten. Dan maar eerst langs de liquor store om naast het eten dat we onderweg al hebben ingeslagen toch ook bier en wijn te kopen. Dat helpt want het volgende telefoontje wordt niet beantwoordt maar als we naar de camping rijden blijkt die maar twee minuten van de liquor store te zijn en we mogen de volgende morgen inchecken maar direct een plek uitzoeken.

Alles verloopt voorspoedig. We staan prima en de electra is direct aangesloten. Het water lukt niet want het blijft lekken. Dan maar tot morgen uitstellen en we gaan uitpakken en eten maken. Het is toch later geworden dan we dachten maar het valt toch mee. Heerlijk rustig eten met z’n tweetjes met een lekker wijntje erbij en daarna lekker slapen.

29 augustus 2013

Het is de eerste keer dat we hebben geslapen in de camper en dat is niet tegengevallen. Het is wel weer even wennen na de luxe van een hotel om nu naar de douches te moeten lopen maar er is in ieder geval voldoende ruimte en warm water (nou ik moet zeggen dat ik het heerlijk vond maar Berry vond het wel heet water).

Vandaag regent het behoorlijk en na het ontbijt dat gelukkig nu niet meer bestaat uit vet of zoet (de keuze in het hotel) kijken we eerst eens wat we gaan doen de komende dagen. Het is voor de mensen in Canada het laatste lange weekend vrij vanwege labour day dus we moeten wel een paar dagen op dezelfde camping blijven staan omdat er anders geen plek is. We reserveren een plek bij Campbell River omdat we daar willen gaan whale watchen. Daarna gaan we naar het centrum van Victoria.

Het heeft behoorlijk geregend maar als we naar Victoria gaan is het gelukkig droog. Het buskaartje kunnen we op de camping kopen en het is niet ver lopen naar de dichtsbijzijnde bushalte. We blijken iets verder te moeten lopen maar worden door een vriendelijke chauffeuse en die zet ons af bij de volgende halte. Dan nemen we bus 14 naar Victoria. We stappen uit en het ziet er leuk uit. We gaan richting de haven maar halverwege begint het weer te regenen.

Dus nu maar schuilen bij de Irish Times Pub. Een leuke pub in een mooi gebouw dat ons direct opgevallen was. Het regent een tijdje maar gelukkig is er genoeg te drinken. Na drie drankjes is het eindelijk droog en we gaan naar buiten om de binnenstad van Victoria te verkennen. Natuurlijk ook naar de legislation buildings. Het is een mooie stad met een heel andere sfeer dan Vancouver.

Nadat we de haven hebben gezien en veel foto’s hebben gemaakt wandelen we terug naar de bushalte. Het is veel drukker in de bus dan op de heenweg een het valt ons op dat veel mensen die uitstappen “thank you” tegen de chauffeur zeggen. Dit zie je in Nederland echt niet. We stappen uit bij dezelfde halte als waar we op de heenweg zijn afgezet en lopen terug naar de camping.

We zijn in de Pub een paar Amerikanen tegengekomen en die blijken op de camping tegenover ons te staan. Na een praatje met de man die met zijn hond loopt te wandelen gaan we koken en eten. Morgen zullen we weer verder reizen.

30 augustus 2013

Vandaag gaan we van Victoria naar Campbell River. We hebben er veel zin in want in Campbell River willen we natuurlijk wel orka’s zien. We moeten dwars over het eiland rijden en het zal ongeveer vier uur rijden zijn. Omdat het dit weekend het laatste lange weekend is dat de Canadezen vrij zijn zal het erg druk zijn. We hebben dus maar een camping gereserveerd zodat we in ieder geval een plekje hebben. Het leek ons handig dicht bij het centrum en de haven te zitten dus gaan we naar Thunderbird RV park.

Het is en blijft apart dat je hier in de supermarkt geen bier of wijn kunt kopen dus zullen we naast de supermarkt ook de liquor store moeten bezoeken.

Tijdens onze vorige reis door Canada (Alberta) hebben we onderweg veel mooie parkeerplaatsen gezien en we zoeken dan nu onderweg naar net zo’n mooi plekje, helaas is er op deze weg niet veel bijzonders te vinden, uiteindelijk vinden we een rustige plaats iets van de highway af.

Als we aankomen in Campbell River zien we na een paar kilometer de campground die we gereserveerd hebben, Thunderbird RV park. Dit is wel heel erg. Het is eigenlijk een grote parkeerplaats met aansluiting voor water en electra. De ergste plekken zijn de zogenaamde drive-thru plekken en ja hoor daar hebben wij er een van. Links, rechts, achter en voor ons zien we alleen maar campers en asfalt.

We hadden deze campground uit een boekje gekozen omdat het alle voorzieningen had en op loopafstand van Campbell River en de Marina ligt maar dit ziet er ook heel troosteloos uit. In de haven liggen een aantal boten en voor de rest bestaat het uit een paar grote winkels en restaurants maar totaal geen sfeer. Dus eerst Jos Krynen van Eagle Eye adventures maar eens gebeld. We hebben zijn naam doorgekregen en willen bij hem onze whale watching tour gaan boeken.

Hij blijkt een kantoortje in de haven te hebben en we gaan naar hem toe. We worden erg hartelijk ontvangen en kunnen voor zondag een whale watching tour boeken. We vertellen hem over onze campground en hij is het helemaal met ons eens. Gelukkig heeft hij de oplossing. Hij heeft veel contacten met een Nederlandse campground, Brown’s Bay resort, en belt direct voor ons. Gelukkig kunnen we daar vanaf morgen terecht voor twee nachten. We hoeven ook niet terug te rijden naar Campbell River zondag want Jos pikt ons gewoon daar op met de boot.

We lopen richting onze camping terug en komen langs een restaurant waar het heerlijk ruikt naar geroosterd vlees en we aarzelen dan ook niet lang en gaan naar binnen bij Moxies. We krijgen een tafeltje aan het raam en het uitzicht vanaf hier over de haven en richting de heuvels is toch wel mooi dus het lijkt mee te vallen. Na het eten gaan we naar de campground.

31 augustus 2013

Deze ochtend vertrekken we van de camping en rijden eerst naar Strathcona Park. Een mooi natuurgebied. Eerst komen we langs een skigebiedje en vervolgens komen we aan op een parkeerplaats. Het uitzicht is geweldig en je kunt hier niet verder met de auto. Er zijn hier verschillende wandelroutes en het blijkt dat hier ook mensen midden in het park overnachten in tenten. Je moet dan wel alles zelf meenemen. We kiezen een kleine wandelroute uit en het is een helemaal aangelegd pad door het bos. Her en der staan er zelfs bij planten bordjes wat het is.

Na onze wandeling is het tijd om te gaan lunchen maar de parkeerplaats is hiervoor niet geschikt en onderweg in de heuvels zijn we ook geen stopplaatsen tegengekomen. We rijden dus terug en gaan richting de kust. Het is een mooie weg en we komen uiteindelijk aan bij Miracle Beach. Hier is ook een camping maar we parkeren op de grote parkeerplaats en maken de lunch die we aan het strand opeten. Het is geen zandstrand maar het is mooi weer en er zijn veel mensen aan het strand.

Daarna gaan we op weg naar Brown’s Bay Resort. We komen weer langs Campbell River en vanaf hier is het niet meer ver. We zijn wel verbaasd hoe lang het gaat duren volgens de TomTom. Bij de afslag naar Brown’s Bay begrijpen we het want het is geen asfaltweg maar een soort gravelweg met veel stenen en kuilen. Dus rustig rijden. Aangekomen bij Brown’s Bay Resort met Ripple Rock RV Park blijkt dat Jos niets te veel heeft gezegd. Het is hier prachtig.

Een klein haventje met een restaurant en de RV plaatsen liggen geweldig met uitzicht op het water zowel hoog met uitzicht op het water als direct aan het water. Wij krijgen een plek dicht bij de receptie die niet vaak gebruikt wordt. Dicht bij de cabins en met uitzicht op het haventje, het water en de campers op de onderste rij. Er is nog een gezamenlijk gebouw met een keuken waar alle gasten gebruik van kunnen maken en een bbq met diepvries voor met name de vissers en een fitness ruimte. Ook is er nog een gezamenlijke plaats waar een kampvuur gemaakt kan worden.

Nadat er vanaf de receptie een telefoontje is gemaakt waarbij duidelijk is gemaakt dat het heel erg op prijs gesteld wordt dat we een plaatsje krijgen is het na enig aandringen gelukt om ok nog te kunnen eten in het restaurant. We krijgen een plekje buiten en Crista van de receptie komt nog even bij ons om dit te zeggen zodat we nog een jasje of vest kunnen meenemen. Nadat we de camper hebben neergezet en kennis hebben gemaakt met Willem, de vader van Esther de manager van de campground drinken we eerst rustig iets bij de camper.

Daarna naar het restaurant, waar we heerlijk krab gaan eten. Jos en zijn vrouw waren al erg enthousiast over het restaurant en met name ook de all you can eat crab dat we dit natuurlijk bestellen. Het is inderdaad heerlijk. Eerst krijgen we alleen gewoon bestek maar uiteindelijk de juiste “tangen” en we genieten van de krab en de wijn. Het restaurant is al vroeg gesloten (om acht uur) en we gaan dan ook als laatste weg, ruim na sluitingstijd. Het personeel vindt het niet erg en wij vertrekken richting onze camper. Vandaag gaan we lekker vroeg naar bed want morgen moeten we vroeg om want dan gaan we whale whatchen.

1 september 2013

We staan vanmorgen vroeg op want we worden tussen tien voor half tien en tien uur opgehaald door Jos. Na het ontbijt lopen we richting de haven. Onderweg zien we al dat Jos er aan komt met zijn Zodiac en we kunnen dan ook direct instappen als we bij de haven zijn. Hij heeft twee plaatsen voor ons vrijgehouden op de tweede rij. Maar allereerst moeten we de waterdichte pakken aan aar de zwemvesten in gemaakt zijn en we krijgen ook handschoenen, een muts en een soort skibril.

Het lijkt veel te warm voor de dag met 23 graden die voorspeld zijn maar de mensen die al op de boot zitten hebben allemaal de mutsen en brillen op dus we volgen hun voorbeeld maar. Ook de handschoenen gaan aan. Het lijkt wel alsof we gaan skieen met een skipak, een skibril met muts en handschoenen aan. Als de boot vertrekt en we eenmaal in volle vaart gaan begrijpen we waarom we deze spullen hebben gekregen. Het is wel erg fijn en echt niet te warm.

Het is nog wat mistig direct boven het water als we wegvaren maar dat geeft ook een mooi effect. We varen een tijdje en ineens zien Jos en de mannen op de eerste rij een bultrug walvis. Recht voor de boot en we kijken vol bewondering naar deze grote walvis. Hij komt nog twee keer boven en duikt dan onder. Je ziet dat aan de staart die nog naar boven komt voordat hij onderduikt. We wachten nog even of hij weer boven komt en volgens Jos kan dat tot tien minuten duren. Na een tijdje geven we de moed op en varen we verder.

Het duurt niet lang of we worden verrast door een enorme groep dolfijnen. Echt honderden. Aan alle kanten van de boot zien we dolrijen springen. Overal om ons heen zwemmen ze en sommigen lijken er bijna een show van te maken met hun sprongen. Echt heen indrukwekkend al die dolfijnen. We genieten er van met z’n allen. We krijgen ook volop de kans om foto’s te maken.

Van Jos, die contact heeft met verschillende mensen via de radio aan boord horen we dat er vijf orka’s in het zuiden zijn gesignaleerd en de boten die om ons heen varen besluiten om hier op af te gaan. Wij gaan dit toch niet doen en varen verder richting Telegraph Cove waar volgens Jos de kans groter is dat we orka’s zien. Hij geeft wel aan dat we dan op de boot moeten lunchen maar dat vindt iedereen oke. Het is wel ruim een uur varen.

We varen zelfs iets voorbij Telegraph Cove en komen dan in een gebied waar heel veel regels gelden over het varen maar als Jos contact heeft met de mensen die aan land dit controleren blijkt al snel dat er orka’s maar ook een bultrug in het gebied zitten. De bultrug lijkt te rusten en we zien hem aan de oppervlakte en het duurt niet lang voordat we de orka’s ook zien. Er zijn in Canada strikte regels waardoor we niet dichter dan 100 meter bij de Orka’s mogen komen. Gelukkig zien we er veel en ook de butlrug, en later nog een ander bultrug laten zich goed zien. Het is alleen jammer dat de orka’s niet springen.

Helaas blijkt de free willy act niet voor alle orka’s weggelegd. Toch blijft het indrukwekkend om te horen en te zien hoe ze boven water komen. We hebben er zeker dertig gezien en we gaan tevreden weer terug. Op de terugweg komen we weer terecht in de groep met dolfijnen die het leuk vinden als onze boot er snel door vaart. Ze springen mee op de golven achter de boot. Echt een superdag en het is nog niet voorbij.

Want Jos verteld dat er iets bijzonders aan de hand is en dat er een groep van rond de zestig orka’s dicht bij Campbell River zijn. Hij vraag of er mensen zijn die mee willen om dit te zien. Wij kunnen gelukkig ook mee want hij zegt dat hij ons later wel met de auto richting Brown’s Bay brengt. Het grootste deel van onze groep haakt af en we pikken de vrouw van Jos op en ook Elvis die nu de boot stuurt zodat Jos foto’s kan maken.

We zijn echt heel blij dat we nog mee zijn gegaan want dit was echt super. De orka’s waren dicht bij het strand bij Campbell River in verschillende groepen. Het leek soms wel of ze aan het spelen waren en nu bleven de sprongen niet achterwege. Het was echt heel indrukwekkend en we konden er geen genoeg van krijgen. Er stonden duizenden mensen aan het stand te kijken omdat op het nieuws verteld was dat de orka’s er waren. Wij konden gelukkig nog dichterbij komen.

Kortom, dit was echt een dag om niet te vergeten. Na ruim tien uur op het water waren we wel moe maar dank zij Jos Krijnen van Eagle Eye Adventures is dit een geweldige dag geworden. We eten snel en gaan lekker vroeg naar bed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 september 2013

Vandaag gaan we weer op pad maar eerst gaan we met Willem en Esther naar een van de cabins kijken op het resort. Er staan op dit moment drie cabins maar er zijn plannen voor meer. Ze hebben elk hun eigen thema en wij gaan naar de fishermans cabin. Het eerste dat opvalt is het geweldige uitzicht. Aan de hele woonkamerzijde is een raam en een veranda buiten en het uitzicht is geweldig. De cabin is van alle gemakken voorzien en geschikt voor 4 tot 6 personen (alhoewel er dan 2 op de slaapbank moeten)

Hierna gaan we richting Tofino. Een rit die zonder stoppen ongeveer 4 uur gaat duren. Dat gaat natuurlijk niet lukken want de rit is echt mooi. We rijden eerst een stukje maar dan stoppen we bij Cathedral Grove. Hier staan bomen die wel 80 meter hoog zijn. Als je vanaf de weg kijkt lijkt het nog niet zo hoog maar er is een wandelpad uitgezet en dan zie je pas echt hoe hoog de bomen zijn. Heel indrukwekkend als je er onder staat.

Na deze stop rijden we door richting Tofino. Het is een mooie weg die heuvelachtig is met veel bochten en af en toe prachtige uitzichten. Er zijn genoeg “viewpoints” dus als je wilt kun je genoeg zien. Onderweg stoppen we ook nog om lekker te lunchen. Heerlijk als je al je spullen zelf kunt meenemen en niet hoeft te stoppen bij de fast food restaurants die je overal tegenkomt.

Voordat we bij Tofino uitkomen rijden we Pacific Rim National Park in. Dit is een National Park dat grenst aan de Pacific en een groot deel van het park is risicogebied voor tsunami’s. We maken er geen stop maar rijden rechtstreeks door naar de camping. Onderweg hadden we al boodschappen gedaan dus we kunnen vandaag lekker zelf eten klaar maken bij de camper.

We gaan naar Crystal Cove beach resort, drie kilometer voor Tofino. Bij de receptie krijgen we een kaart met de plekken die nog vrij zijn op de camping. Er is nog voldoende te kiezen en we zoeken een plek uit die niet te ver van de douches ligt. Het is een mooie grote plaats met ook een aparte plaats om een kampvuur te maken. Dat laten we ons geen twee keer zeggen natuurlijk.

Dus op naar de receptie waar er voldoende hout te krijgen is. Je mag het uit een enorme container pakken maar het is nog wel te groot om direct een vuurtje van je maken. De bijl die in de camper ligt is niet nodig want er ligt een bijl bij. Wilma gaat aan de slag om hout te hakken. Het is een heel karwei en wanneer we een vuurtje willen maken lukt het toch niet echt want het hout is te nat. Maar afijn, het houthakken was wel voldoende om warm van te worden.

Dus toch maar in de camper gegeten omdat het te koud werd om buiten te eten. Het hout hebben we op een zo droog mogelijke plek gelegd en dat bewaren we maar tot morgen. Het is wel koel maar toch ook helder en de sterrenhemel is prachtig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3 september 2013

Vanmorgen is het al lekker zonnig en als eerste gaan we maar eens aan de slag met de was. Nog voor het ontbijt de was in de machine en dan kunnen we rustig ontbijten. Het weer is heerlijk en we nemen er dan ook de tijd voor om te ontbijten. Na nog een kopje koffie is de was klaar en we hangen nog wat de drogen bij de camper omdat het nog niet helemaal droog was ondanks de droger.

Dan gaan we naar het strand. Je kunt vanaf de camping rechtstreeks op het strand komen. Het strand waar we eerst op terecht komen is klein maar we lopen een klein stukje door en komen op een groot, breed strand. Het weer is rustig vandaag en het is ook eb op het moment dat we op het strand komen. Tofino staat bekend om het surfen en we zien ook wel mensen die les krijgen, maar als wij aan het strand zijn zijn de golven niet hoog genoeg om echt te surfen.

Iedereen surft hier met wetsuits en dat is ook echt nodig want het water is er koud. Wilma probeert het en loopt met de voeten in het water, maar hier kun je echt niet zwemmen zonder wetsuit. Na een tijdje gaan we terug naar de camper en gaat Wilma naar de winkeltjes die ruim vijf minuten van onze camping liggen om iets voor de lunch te halen. Er is echter niet veel te krijgen want er is alleen wat brood en groente en surfmateriaal te koop. Wel is er een coffeeshop en een grill restaurant.

Dan maar een paar “fishburgers” mee naar de camping. Na de lunch gaan we naar Tofino. Dit is echt een leuk plaatsje. Het ziet er gezellig uit en het was ons beschreven als een stadje met een beetje een “hippie”-sfeertje en dat klopt dan ook aardig. Het ziet er erg gezellig uit en er zijn veel winkels en restaurantjes. We gaan naar de supermarkt en de liquor store en kopen bij de post office nog wat postzegels voor de kaartjes die we hebben gekocht. Dan gaan we terug naar de camping.

Nu lukt het wel om een vuurtje te maken. We hadden de tip gekregen om bij de supermarkt een “log” te kopen en deze brand direct. Ons hout is ook wat droger omdat het toch in de zon heeft gelegen en wel hebben ’s avonds een lekker kampvuurtje om bij te eten. We zijn niet de enigen want overal om ons heen horen en zien we de kampvuren.

4 september 2013

Vandaag vertrekken we richting Salt Spring Island, maar eerst gaan we nog naar Ucluelet. Hiervoor moeten we eerst terug door Pacific Rim National Park. Het blijkt ook weer een heel gezellig dorpje met veel terrassen en restaurants. Wij rijden door het dorpje richting de wandelroutes die zijn uitgezet langs de kust. We stoppen daar en maken de wandeling langs de kustlijn via de vuurtoren en dan weer terug naar het parkeerterrein.

De uitzichten hier zijn prachtig. Het weer is rustig, het waait niet hard maar toch zie je de golven tegen de rotsen en de kant beuken. Echt prachtig. Net zoals we op andere plaatsen al tegen zijn gekomen is de hele wandelroute echt aangelegd met gravelpaden. Je hoeft dus echt niet bang te zijn dat je verdwaalt.

Na de wandeling is het toch tijd om te vertrekken want we moeten weer terug naar de andere kant van het eiland, naar Croften waar we de ferry richting Salt Spring Island zullen nemen. We gaan hier Tod bezoeken en hij heeft ons doorgegeven welke camping we kunnen nemen. We hebben voor de zekerheid wel even de camping gereserveerd en dat is maar goed ook. Er is nog maar 1 plaatsje op Mowhinna park.

We rijden de mooie weg richting Nanaimo weer en stoppen dit keer bij een meer om lekker te lunchen. Vervolgens rijden we verder en doen onderweg nog wat boodschappen zodat we dat niet meer op Salt Spring Island hoeven te doen. We hebben een TomTom en onderweg tussen Nanaimo en Duncan worden we richting de ferry gestuurd. Het is nogal verwarrend met de borden en vervolgens staat er en bordje “road closed”.

We gaan dus maar weer terug en vragen een wandelaar naar de weg. Het blijkt dat er een brug geblokkeerd is, en we moeten weer naar de snelweg. Vanaf daar is de juiste afslag snel gevonden. We rijden door naar de ferry en dit blijkt ten opzichte van de vorige wel een heel kleine ferry te zijn. Het pad er naar toe is wat smal voor de camper maar de ferry is groot genoeg.

Na ongeveer twintig minuten komen we aan op Salt Spring Island en rijden we richting Ganges, waar onze camping dicht bij is. Het is inmiddels toch wel bijna zeven uur en we zijn blij dat we bijna op de plaats van bestemming zijn. We moeten door Ganges rijden en dit ziet er uit als een heel leuk stadje, maar we stoppen niet en rijden door naar de camping, ongeveer vijf minuten verder. Het blijkt een kleine maar mooie camping te zijn.

Ook hier mogen we een kampvuur maken en we laten ons dat geen twee keer zeggen. De beheerder heeft hout en we maken eerst een vuur en gaan dan eten koken. Bij het vuur, dat ons warmte genoeg geeft gaan we zitten eten. Na een tijdje, als het inmiddels donker is blijkt dat we niet eens weten waar de toiletten en douches zijn dus Berry gaat met de zaklamp op pad. De toiletten zitten in kleine huisjes waar er vier van bij elkaar staan (Berry kan er in het donker maar 1 vinden, maar de volgende ochtend zien we de rest) De douches staan er net bij, ook in een klein houten gebouwtje.

5 september 2013

Als we wakker worden gaan we toch eerst even kijken hoe de camping en met name de douches en de toiletten eruit zien. Het ziet er erg leuk uit, er zijn vier kleine huisjes waar de toiletten in zijn gemaakt. Het zijn leuke houten huisjes en een wat groter houten gebouwtje heeft twee douches. Het ziet er op het eerste oog wat primitief uit maar alles wat je nodig hebt is er wel.

Daarna lekker ontbijten en even lekker in de zon relaxen en een boekje lezen. We hebben straks een afspraak met Tod, die op dit eiland woont om te gaan lunchen. Voor die tijd kunnen we nog lekker rustig even lezen, en ook het reisverslag bijwerken en al vast weer een deel op internet zetten.

Dan gaan we op weg naar Ganges om te gaan lunchen. Het centrum is niet echt berekend op het parkeren van een camper en onderweg komen we Tod tegen. Hij wijst ons naar een plek waar we wel kunnen parkeren en dan lopen we met z’n drietjes naar het centrum terug. We gaan eten in een van de favoriete restaurantjes van Tod, the tree house. Het ziet er inderdaad uit als een soort boomhut en we hoeven maar een paar minuutjes te wachten op een plaatsje binnen.

Het is maar goed ook dat we binnen zitten want er komt toch nog een regenbuitje. Die duurt niet lang en we zitten dan toch gezellig te eten. Dit restaurant is echt een aanrader voor iedereen en we eten dan ook heerlijk. Het is ook gezellig om Tod weer eens te spreken. Na een gezellig lunch nemen we afscheid van Tod en lopen nog een stukje door het dorpje. We gaan daarna boodschappen doen om lekker te kunnen eten bij de camper.

Als we terug komen op de camping halen we eerst even hout bij de beheerder om toch weer een lekker buiten bij het kampvuur te kunnen eten. Het is toch wel lekker om gewoon bij de camper te kunnen eten en niet elke keer uit eten te gaan. We maken het niet te laat vanavond want morgen moeten we vroeg met de ferry omdat we dan richting Whistler gaan. We moeten morgen rond 8 uur wegrijden richting de ferry.

6 september 2013

Vanmorgen staan we vroeg op en gaan we eerst douchen. Daarna rijden we weg naar de ferry en we zijn ruim op tijd voor de ferry. We staan als eerste in de rij en gaan dan gewoon daar eerst ontbijten. Dat is makkelijk als je in een camper zit. De camper staat alleen wel wat scheef dus dat is even wennen maar toch lekker ontbeten.

De ferry vertrekt om tien over negen en we hebben dan nog ruim de tijd op naar Nanaimo te rijden voor de volgende ferry. Die hebben we al vooraf gereserveerd omdat we eigenlijk de ferry van 10 voor 1 wilden nemen maar die zat al vol. Nu dan om 12 uur van Nanaimo naar Horseshoe Bay. We zijn nog vroeg dus drinken we eerst nog een kop koffie onderweg bij serious coffee, een van de vele coffeeshops die je hier tegenkomt.

Daarna door naar Nanaimo waar we nog even tijd hebben om in de zon te zitten voordat we op de ferry kunnen. Iets na twaalf uur varen we af. Het is zonnig en we gaan eerst naar buiten maar als we gaan varen waait het toch wel erg hard en na een tijdje gaan we dan ook naar binnen. We moeten ruim anderhalf uur varen en hebben dus genoeg tijd om aan boord te lunchen.

Als we van de boot komen rijden we de “sea to sky highway” richting Whistler. Het is een prachtige weg waar je mooi uitzicht hebt, in eerste instantie op de zee met bergen op de achtergrond maar vervolgens steeds meer op de bergen. Wat ons weer verbaasd is dat je hier gewoon met de fiets op de erg smalle vluchtstrook mag rijden. We zien erg veel fietsers onderweg die de vele heuvels trotseren.

Een paar kilometers voorbij Whistler is onze camping, de Riverside Resort Whistler. Het is een mooi gelegen camping dicht bij een riviertje, zoals de naam al doet vermoeden en we hebben weer een mooie plaats. De camping heeft een shuttle service naar de binnenstad en nadat we eerst nog even bij de camper wat hebben gedronken gaan we naar het centrum.

Berry is er al eerder geweest, 9 jaar geleden, maar het is toch wel wat veranderd. Er zijn meer hotels en restaurants bijgekomen. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de Olympische Spelen die deels hier zijn geweest vanaf Vancouver. Het waait behoorlijk als we in het centrum komen maar gelukkig zijn er hier veel verwarmde terrassen. We kijken eerst bij de liften naar Whistler Mountain en Blackcomb Mountain.

De liften worden niet alleen gebruikt tijdens de wintersport maar ook in het zomerseizoen. Nu zijn alleen twee stoeltjesliften naar de top van Whistler Mountain open maar vanaf Whistler Mountain is ook de lift naar Blackcomb open, de zogenaamde “peak-2-peak”. Vanaf Whistler Mountain gaan veel mountainbikers naar beneden. Het is een prachtig gezicht om ze langs de verschillende routes naar beneden te zien komen. De ene voorzichtig maar veel ook met mooie sprongen over de vele rotsen op de parcoursen.

We lopen nog wat rond maar gaan dan maar eens eerst wat drinken bij de Irish Pub waar het gezellig druk is. De heaters zijn buiten aan en we kunnen daar dus lekker wat drinken. Keus is er genoeg. Na een tijdje gaan we nog wat winkeltjes in want het is nu toch wel tijd om souvenirs voor de kinderen uit te zoeken. We doen al wat ideeen op en gaan vervolgens op zoek naar een restaurant om te gaan eten.

We hadden een tip gekregen van een paar mensen die ook in de shuttle vanaf de camping naar de stad gingen en we besluiten uiteindelijk dat we naar de Keg gaan. Zij hadden ons aangeraden om hier naar toe te gaan voor een heerlijke steak en ze blijken gelijk te hebben. We hebben echt heerlijk gegeten. Als we weer terug gaan naar de camping blijkt dat zij daar ook gegeten hebben, maar wij hebben ze niet gezien daar.

7 september 2013

We worden wakker en ondanks de goede weersverwachtingen is het toch bewolkt. Dit blijkt gelukkig niet lang te duren want als we eerst gedoucht hebben kunnen we toch lekker buiten in de zon ontbijten. Dat is toch wel erg lekker hoor. We willen vandaag weer naar het centrum maar omdat het zo dicht bij is lijkt het ons ook wel leuk om er naar toe te lopen.

Eerst maar eens een kopje koffie bij het cafe dat bij de camping hoort en het blijkt dat er een mooie fiets/wandelroute is langs het riviertje naar het centrum. Dus we besluiten te gaan lopen. Het is een mooie route deels door de bossen en langs de rivier. Het is hier natuurlijk berengebied maar het is zo druk met mensen die lopen en fietsen dat we geen beren zien onderweg.

Als we bijna in het centrum zijn horen we al veel muziek en het is erg druk. We hadden gisteren al gezien dat de weg naar Whistler deels gestremd zou zijn vanwege een wielerwedstrijd en de komen uit dicht bij de finish van de wedstrijd. We zien de recreanten die vanaf Vancouver naar Whistler zijn gefietst onder het gejuich van het publiek binnen komen. We kijken even en gaan nu verder naar het centrum.

Het centrum is nu erg druk, natuurlijk ook door de vele fietsers en het publiek. Het is er erg gezellig en we kijken eerst nog wat verder rond in de delen die we gisteren niet hebben gezien. We kopen nu ook de souvenirs en dan is het tijd om te gaan lunchen. Nu gaan we naar een bistro waar Berry 9 jaar geleden ook is geweest. Dat is natuurlijk ook wel heel leuk en we nemen ruim de tijd. Er is genoeg te zien om ons heen.

Daarna gaan we verder door het stadje en na nog meer souvenirs en foto’s belanden we toch weer op het terras van de Irish pub. Het is er weer erg druk en de muziek is leuk. We hebben uitzicht op Whistler Mountain waar de mountainbikers weer naar beneden zien komen. Het was onze bedoeling om nog even boodschappen te doen en bij de camper te eten maar we blijven uiteindelijk toch bij de pub eten.

Na een gezellige dag in Whistler nemen we de shuttle terug naar de camping. We kopen nog wat hout bij de receptie voor een laatste kampvuur. Om ons heen horen we ook overal het knappende hout en het is heerlijk relaxed, zo de laatste avond voordat we de camper gaan inleveren.

8 september 2013

De laatste ochtend in Whistler en ook met de camper betekent dat we nu toch de koffers weer moeten gaan inpakken en onze spullen uit de camper moeten halen. Gisteren was al 1 koffer ingepakt, maar nu moet de rest worden ingepakt en alles worden opgeruimd. Het duurt niet al te lang en we nemen nog lekker de tijd om in het zonnetje te ontbijten. Dan is het echt tijd om te gaan. Alleen nog een kopje koffie bij het cafe en dan gaan we op pad.

De “sea-to-sky” highway richting Vancouver is echt een prachtige weg om te rijden en ook nu weer passeren we veel fietsers die deze weg trotseren. Onderweg naar Whistler waren er niet zo veel uitkijkpunten aan onze kant van de weg, maar nu nemen we de tijd om bij de punten die er nu wel zijn te stoppen en foto’s te maken. Het weer is goed maar als we dichterbij Vancouver komen lijkt het slecht te worden.

Gelukkig blijkt het mee te vallen en we rijden door Vancouver (niet het centrum) naar Fraserway waar we de camper in gaan leveren. Het is hier allemaal erg goed geregeld en het duurt dan ook niet lang voordat we in de taxi onderweg naar het Georgian Court Hotel zitten. Hier hebben we de eerste nachten in Vancouver ook geslapen. Als we aankomen in het hotel blijkt dat we een upgrade hebben gekregen en we krijgen een suite. De eerste kamer was al prachtig maar deze is nog veel groter en heeft een aparte slaapkamer.

We zetten onze spullen op de hotelkamer en wandelen dan naar Gastown. Hier waren we eerder al bij de steamclock geweest en ook zijn we er met de hop-on-hop-of bus geweest en het zag er erg gezellig uit. We lopen naar Waterstreet waar we de meeste terrasjes hadden gezien. Het is al na half drie dus tijd om te gaan lunchen. We lopen even rond en vinden dan een plekje op het terras bij the old spaghetti factory. Een opvallende naam en het is er erg gezellig.

Met zo’n naam gaan we er natuurlijk pasta eten. Een heerlijke seafood linguini met natuurlijk een lekker wijntje en biertje. Er hoort een lekker italiaans ijsje bij als dessert en we kunnen er weer even tegenaan. Nu eerst naar de Vancouver lookout voor het uitzicht over de stad. Het is er niet druk en we kunnen direct met de lift naar boven waar we foto’s maken van het uitzicht dat je er over de stad hebt. Dan lopen we langzaam terug naar het hotel.

Even lekker relaxen en het reisverslag bijwerken voordat we gaan eten in Yaletown. Dit is ons de eerste dagen in Vancouver ook heel goed bevallen en we willen weer lekker Japans gaan eten bij Sakane. Maar eerst een drankje omdat we toch wel een late lunch hebben gehad.

Als we vervolgens naar Sakane lopen blijkt deze tot onze grote teleurstelling op zondag dicht te zijn. Op internet nog even gekeken of Tojo’s, het japanse restaurant dat we een paar keer op TV hebben gezien, wel plaats heeft maar die blijkt ook op zondag gesloten.

Dan maar zoeken naar iets anders. Er is genoeg keus maar we hadden ons zo verheugd op Japans dat we er langer over doen om iets te vinden. We hebben toch nog lekker gegeten en gaan dan terug naar het hotel.

9 september 2013

Dit is dan onze laatste ochtend in Vancouver. We gaan ontbijten en pakken dan alles goed in voor de reis naar Nederland. We hebben nog een afspraak bij Jactravel vanmorgen en als we klaar zijn checken we uit bij het hotel. De koffers kunnen we nog laten staan en dan nemen we een taxi naar West-Broadway waar het kantoor van Jactravel zit. Dan blijken we een foutje te hebben gemaakt want het adres was 305-1854 en we hebben 305 genoemd. Dit blijkt dus niet goed en na een telefoontje blijkt dat in het gebouw met nummer 1854 kantoor 305 zit. We besluiten te gaan lopen, maar de voorspelde 2 kilometer blijkt wel wat verder en dan ook zeker met de warmte van vandaag.

We worden ontvangen met een glaasje water, wat we goed kunnen gebruiken na de wandeling en nadat we veel informatie en uitleg hebben gekregen gaan we weer richting ons hotel. Ons vliegtuig gaat om half zeven en eigenlijk moeten we om half vier op het vliegveld zijn. We komen om kwart voor twee in het hotel en besluiten nog even te gaan lunchen bij Frankie’s. Dit restaurant hoort bij het hotel en hier was ’s morgens het ontbijt. We kunnen nog lekker buiten zitten.

Dan halen we onze koffers op en gaan we met de taxi naar het vliegveld. We kunnen direct onze koffers inleveren en dan blijkt dat het option plus pakket dat we bij Air Transat geboekt hebben toch wel heerlijk is. De rij hier is veel korter en we zijn snel klaar. Dan door de douane, ook weer met een kortere rij en dan moeten we natuurlijk nog een tijdje wachten. Er zijn prima stoelen en we gaan dus zitten met een kopje koffie van Starbucks en lezen nog even voordat we gaan boarden.

Het boarden gaat ook snel en om half zeven vertrekt het vliegtuig richting Amsterdam. De vliegtijd is ruim drie kwartier minder dan op de heenweg dus dat is toch wel lekker want de vlucht duurt lang genoeg.

Het was een heerlijke reis naar Canada die zeker voor herhaling vatbaar is.

Dit verslag is gemaakt door Wilam Groothuis en Berry van Betuw

Meer informatie over Fraserway Camperhuur